پزشکی 90 یزد

مترسک که مترسک نیست

بهانه است .

برای صاحب مزرعه ...

برای پرنده های کوچک جسور ...

مترسک یعنی : یکی همیشه به فکر مزرعه هست.

همین بهانه بودن هم دیرزمانی نخواهد ماند

به زودی زمانی می رسد که مترسک سیلی خور باد و باران می شود

تاریخ مصرفش که گذشت ٬ طعم تلخ تنهایی را با تازیانه ی خشک زمستان می چشد و سختی

خشونت آفتاب تابستان .

کلاغ ها را بدنام کرده اند .

وگرنه کلاغ دوست مترسک است و نه دشمن مزرعه .

تنها کلاغ غربت مترسک را می داند .

تنها کلاغ روی شانه های مترسک می نشیند .. تا خود غروب خورشید هر روز.

و تنها و تنها کلاغ ٬ به مترسک به شکل مترسک نگاه نمیکند .

می داند که ٬

این دشنام افراشته از سیفال و پارچه ٬

چقدر تنهاست .

کلاغ با طرح تلخی از لبخند با خودش در آخرین لحظه ی غروب می گوید :

تا بوده همین بوده ... مترسک بهانه است ... مثل خود آدمها ...

تاریخ مصرفشان که تمام شد ٬برای هم تمام می شوند حتی اگر هنوز نفس بکشند .

آه ..

مترسک ٬

ای دشنام افراشته از پارچه و سیفال.

{رعایت امانت (این شعر سروده آقای میم یکی از دوستان من است }